1511 - Muslim'in bir
rivayetinde: "Ibnu Omer (radiyallahu anhuma) tahsib'i (Muhassab'da
konaklamayi) sunnet bilirdi" denir.
1512 - Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma): "Tahsib (menasike dahil olan) bir sey degildir, o,
Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in konakladigi bir konaklama yeridir"
derdi.
Buhari, Hacc 147; Muslim,
Hacc 341, (1312); Tirmizi, Hacc 81, (921).
1513 - Yine ayni kaynaklar
Hz. Aise'nin su sozunu kaydederler: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam),
oraya inmistir, cunku orasi, yola cikmaya daha uygundur."
Buhari, Hacc 147; Muslim,
339, (1311); Tirmizi, Hacc 82, (923); Ebu Davud, Menasik 87, (2008).
1514 - Ebu Rafi'
(radiyallahu anh) anlatiyor:
"Resulullah
(aleyhissalatu vesselam), Mina'dan ayrildigi zaman Ebtah'a inmemi emretmedi.
Fakat ben onceden gelip oraya bir cadir kurdum. Sonra O (aleyhissalatu
vesselam) da gelip oraya indi."
Muslim, Hacc 342, (1313);
Ebu Davud, Menasik 87, (2009).
1515 - Nafi' anlatiyor:
"Ibnu Omer (radiyallahu anhuma) Mekke' ye girmek icin guslederdi."
Tirmizi, Hacc 29, (852).
1516 - Bir rivayette:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Mekke' ye girmek icin gusletti"
denmistir.
Tirmizi, Hacc 29 (852).
1517 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma): "Mina gecelerinde, hicbir haci, Mina Akabesi'nin
gerisinde geceyi gecirmemelidir."derdi.
Muvatta, Hacc 209, (1,
406).
1518 - Bir diger rivayet
soyle: "Hz. Omer (radiyallahu anh), (eyyam-i Mina'da hususi) adamlar gondererek,
halkin Akabe'nin gerisine (Mina cihetine) girmelerini saglardi."
Muvatta, Hacc 208, (1/406).
1519 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor:
"Hz. Abbas
(radiyallahu anh) Kabe ile ilgili sikaye vazifesi, kendi sorumlulugunda oldugu
icin, eyyam-i Mina'yi Mekke'de gecirmek icin izin istedi. Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) da ona izin verdi."
Buhari, Hacc 133, 75;
Muslim, Hacc 346, (1315); Ebu Davud, Menasik 75, (1959).
1520 - Ala Ibnu'l-Hadrami
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Muhacir olanlar, menasiklerini tamamladiktan sonra
Mekke'de uc gun kalirlar."
Buhari, Menakibu'1-Ensar
47; Muslim, Hacc 441,(1352); Tirmizi, Hacc 103, (949); Ebu Davd, Menasik 96,
(2022); Nesai, Taksiru's-Salat 4, (3,122).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
