TILAVETE TESVIK
901 - Ebu Musa (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki:
"Su Kur'an'i muhafazaya itina
gosterin. Muhammed'in nefsini kudret elinde tutan Zat-i Zulcelal ‚ kasem olsun
Kur'an-i Kerim'in (hafizalardan) kacmasi, develerin baglarindan bosanip
kacmasindan daha kolaydir."
Buhari, Fedailu'1-Kur'an 23; Muslim,
Salatu'l-Musafirin 231 (791).
902 - Ibnu Omer (radiyallahu anhuma)
Resulullah'in soyle soyledigini rivayet etmistir:
"Kur'an-i Kerim'i ezberlemis olan
kimse, bagli devesi olan kimse gibidir, bu adam devesine itina gosterirse onu
elinde tutar, saliverirse deve ceker gider."
Buhari, Fedailu'l-Kur'an 23; Muslim,
Salatu'l-Musafirin 226, (789); Muvatta, Kur'an, 4, (1,202); Nesai,Salat 37,
(2,154).
903 - Hz. Cabir (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Aramizda bedevi ve gayr-i Araplarin da bulundugu bir cemaatte
Kur'an okuyorduk. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) yanimiza geldi.
"Okuyun, dedi. Her okuyus
guzeldir. Oyle kimseler gelecek ki, onlar, Kur'an'in kelime ve lafizlarini, ok
yapilacak cubugun duzlenmesi gibi duzleyecekler. Ondan elde edilecek ucreti
ahirete birakmayip dunyada alacaklar."
Ebu Davud, Salat 139, (830).
TILAVET ADABI
904 - Bera (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) soyle buyurdu:
"Kur'an-i Kerim'i sesinizle
guzellestirin."
Ebu Davud, Salat 355, (1468);
Nesai,Salat 83, (2,179,180); Ibnu Mace, Ikamet 176, (1342).
Derim ki: Buhari, bu rivayeti
Sahih'inin sonunda bab basliginda (tercumede) kaydetmistir (Tevhid 52).
"Kur'an'in sesle tezyininden maksad, kiraat sirasinda sesin
yukseltilmesidir (Dogruyu Allah bilir).
905 - Huzeyfe (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki:
"Kur'an'i Arap lahn'i ve Arap
sesleri uzere okuyun. Sakin ha ehl-i ask ve ehl-i kitabeyn'in lahn'i uzere
okumayin. Bilesiniz, benden sonra bir kavm gelecek ki, onlar Kur'an'i okurken,
sarki ve matem tercii gibi terci' ile okuyacaklar. Onlarin (imanlari laftadir)
girtlaklarindan ote gecmez. KaIbleri fitne ve fesada ugramistir. Boylelerinden
hoslanan kimselerin kalpleri de fitne ve fesad icindedir."
Rezin rivayet etmistir. (Suyuti,
Camiu's-Sagirde kaydeder (Feyzu'l-Kadir 2, 65).
906 - Ebu Said (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) mescidde i'tikaf'a
girmisti. Cemaatin Kur'an'i cehri olarak okuduklarini isitti. Perdeyi aralayip
soyle seslendi:
"Bilin ki, herkes Rabbine hususi
sekilde munacaatta bulunuyor, bir birinizi (seslerinizle) rahatsiz etmeyin.
Biriniz okurken (veya namazda iken) digerinin kiraatini bastirmasin."
Ebu Davud, Salat 315, (1332).
907 - Hz. Aise (radiyallahu anha)
anlatiyor: "Bir gece bir adam kalkip yuksek sesle Kur'an okudu. Sabah
olunca, Resulullah (aleyhissalatu vesselam): "(Su kimseye Allah rahmet
buyursun) iskat etmis oldugum bir ayeti bana hatirlatmis oldu" dedi."
Buhari, Sehadat 11, Fedailu'l-Kur'an
26; Muslim, Musafirin 225, (788); Ebu Davud, Salat 315, (1331).
908 - Ummu Hani (radiyallahu anha)
anlatiyor: "Ben evimin daminda otururken Resulullah (aleyhissalatu
vesselam)'in kiraatini isitirdim."
Nesai, Iftihah 81, (2,179); Ibnu Mace,
Ikamet 179, (1349).
909 - Abdullah Ibnu Ebi Kays
anlatiyor: "Hz. Aise'ye, "Resulullah'in geceleyin kiraati nasildi?
gizli mi okurdu, sesli mi okurdu?" diye sordum. Bana:
" Her iki sekilde de okurdu:
Bazan gizli, bazan sesli!" diye cevap verdi. Ben: "Bu iste genislik
yapan Allah'a hamdolsun" dedim..
Tirmizi, Salat 330, (449),
Sevabu'l-Kur'an 23, (2925); Ebu Davud, Salat, 343, (1437); Nesai, Salatu'l-Leyl
23, (3, 224); Tirmizi hadise: "Hasen-sahih" demistir.
910 - Katade (merhum) anlatiyor:
"Hz. Enes (radiyallahu anh)'e Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in
kiraatindan sordum. Su cevabi verdi: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
medleri (uzun heceleri) uzatirdi." Sonra ornek olarak
Bismillahirrahmanirrahim'i okudu ve uzatilacak yerleri belirgin sekilde uzatti:
Bismillaahi'yi uzatti, er-rahmaan'i uzatti, er rahiim'i uzatti."
Buhari, Fedaili'1-Kur'an 42, 29; Ebu
Davud, Salat 355, (1465).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
