1341 - Ebu Davud'da gelen bir diger rivayette:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Mekke'ye geldigi vakit hasta idi. Bu
sebeple binegi uzerinde tavaf etti. Tavaf sirasinda Ruknun karsisina her
geliste onu bastonu ile selamladi. Tavafini bitirince, devesini ihdi ve iki
rek'at namaz kildi." denir.
Ebu Davud, Menasik 49, (1881).
1342 - Hz. Aise (radiyallahu anha) anlatiyor:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) halk kendinden uzaklastirilir
endisesiyle deve uzerinde tavaf etti ve Rukn'u istilam buyurdu."
Muslim, Hacc 256, (1274); Nesai, Hacc 140, (5,
224).
1343 - Muslim ve Ebu Davud'un Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma)'tan kaydettikleri bir diger rivayette soyle denir:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam).Rukn'e beraberinde bulunan bir
bastonla istilamda bulunuyor ve bastonu opuyordu."
1344 - Ummu Seleme (radiyallahu anha)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a hasta oldugumu soyledim.
Bana: " Oyleyse, insanlarin gerisinden, bir hayvan uzerinde tavafet"
dedi. Ben, Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Beytullah'in yan tarafinda namaz
kilarken tavaf ettim. O namazda "Ve't-Tur ve Kitabi'n-Mestur"
suresini okuyordu."
Buhari, Hacc 74, 64, 71, Salat 78; Muslim,
Hacc 258, (1276); Muvatta, Hacc 40, (1, 371); Ebu Davud, Menasik 49, (1882);
Nesai, Hac 138, (5, 223); Ibnu Mace, Menasik 34, (2961).
1345 - Vebre Ibnu Abdirrahman anlatiyor:
"Bir adam, Ibnu Omer (radiyallahu anhuma)'e:
"Vakfe yerine gelmezden once Beytullah'i
tavaf etmem uygun olur mu?" diye sordu. Ibnu Omer (radiyallahu anhuma)
cevaben:
"Evet!" deyince, adam:
"Ama Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma):
"Vakfe yapmadan Beytulah'i tavaf etme" dedi!" der. Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) de:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) hacc
yapti. O zaman, vakfe yapmadan Beytullah'i tavaf etti. Ve dahi, sayet sozunde
sadik isen, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in sozuyle amel mi daha
dogrudur, Ibnu Abbas'in kavliyle amel mi?" der."
Muslim, Hacc,187, (1233); Nesaz, Hacc 141,
(5,224).
1346 - Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) (Veda haccinda) Mekke'ye
geldi, tavafini yapti, Safa ve Merve arasinda sa'yetti. (Geldigi zaman yaptigi
bu ilk) tavaftan sonra, Arafat'tan donunceye kadar Kabe'ye yaklasmadi."
Buhari, Hacc 70, 23,127.
1347 - Cubeyr Ibnu Mut'im (radiyallahu anh)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Ey
Abdumenafogullari, sizden kim halki idarede bir sorumluluk deruhte ederse,
Beytullah'i gunduz veya gece herhangi bir saatte ziyaret edip namaz kilani
sakin menetmesin."
Tirmizi, Hacc 42, (868); Ebu Davud, Menasik
53, (1894); Nesai, Hacc137, (5, 223); Ibnu Mace, Ikametu's-Salat 149, (1254).
1348 - Ebuz-Zubeyr el Mekki anlatiyor:
"Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)'in ikindi namazindan sonra yedi kere
tavaf edip hucresine cekildigini gordum. Artik orada ne yaptigini (tavaf namazi
kilip kilmadigini) bilmiyorum."
Ebu'z-Zubeyr devamla dedi ki: "Ben
Beytullah'in sabah namazindan sonra, gunes doguncaya kadar, ikindi namazindan
sonra da gunes batincaya kadar bosaldigini, kimsenin tavaf etmedigini
gordum."
Muvatta, Hacc 117, (1, 369).
ZIYARET TAVAFI
1349 - Ibnu Abbas ve Hz. Aise (radiyallahu
anhum) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam), yevm-i nahrde
(Kurban'in birinci gunu) tavafi geceye te'hir etti."
Bir baska rivayette: "....Ziyaret
tavafini" denmistir. "...Beyt-i Atik'i tavaf etsinler" (Hacc 29)
ayetiyle emredilen tavaf bu tavaftir.
Ebu Davud, Menasik 83, (2000); Tirmizi, Hacc
80, (920); Ibniz Mace, Menasik 77, (3059). Bu hadisi Buhari, ta'lik olarak
kaydetmistir (Hacc 129).
1350 - Nafi, Ibnu Omer (radiyallahu
anhuma)'den naklen diyor ki: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) yevm-i
nahirde ifaza (ziyaret) tavafini yapti, sonra donup ogleyi Mina'da kildi."
Buhari, Hacc 129, Muslim,Hacc 335, (1308); Ebu
Davud, Menasik 83, (1998.
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
