3291 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam
buyurdular ki: "Uc kisi beraberken, ikisi aralarinda hususi kanusmasinlar,
bu, oburunu uzer."
Buhari, Isti'zan 45;
Muslim, Selam 36, (2183); Muvatta, Kelam 13, (2, 988, 989); Ebu Davud, Edeb 29,
(4852).
Bu manada bir rivayet Ibnu
Mes'ud (radiyallahu anh)'dan gelmistir. Hadisi Buhari, Muslim, Ebu Davud ve
Tirmizi kaydetmislerdir.
3292 - Hz. Enes (radiyallahu
anh) anlatiyor: "Ashab'a Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'dan daha
sevgili kimse yoktu. Buna ragmen Aleyhissalatu vesselam'i gordukleri zaman
ayaga kalkmazlardi, cunku O'nun bundan hoslanmadigini biliyorlardi."
Tirmizi, Edeb 13, (2755).
3293 - Ebu Umame
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Birgun Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
yanimiza geldi, elinde de bir asa (degnek) vardi. Biz ayaga kalktik.
"Yabancilarin
birbirlerini buyuklemek icin ayaga kalkmalari gibi ayaga kalkmayin!''
buyurdu.''
Ebu Davu, Edeb 165, (5230).
3294 - Ebu Miczel
rahimehullah anlatiyor: "Hz. Muaviye radiyallahu anh, Ibnu'z - Zubeyr ve
Ibnu Amir (radiyallahu anhum) 'in yanlarina geldi. Ibnu Amir ayaga kalkti,
Ibnu'z- Zubeyr oturdu (kalkmadi). Hz. Muaviye radiyallahu anh, Ibnu Amir'e:
"Otur, zira Resulullah
(aleyhissalatu vesselam)'in: "Insanlarin kendisi icin ayaga kalkmalarindan
hoslanan kimse atesteki yerini hazirlasin" buyurdugunu isittim'' dedi.''
Ebu Davud, Edeb 165,
(5229); Tirmizi, Edeb 13, (2756).
3295 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Sizden kimse, bir baskasini yerinden kaldirip sonra da
oraya oturmasin. Ancak (halkayi) genisletin, yer acin, Allah da size genislik
versin.''
Birisi yerinden kalkacak
olsa, Abdullah Ibnu Omer (radiyallahu anhuma), oraya oturmazdi."
Buhari, Isti'zan 31, Cum'a
20; Muslim, Selam 27, (2177); Tirmizi, Edeb 9, (2750, 2751); Ebu Davud, Edeb
18, (4828).
3296 - Vehb Ibnu Huzeyfe
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurduIar ki: "Bir kimse ihtiyaci icin cikar, sonra geri donerse, onceki
yerine oturmaya (herkesten ziyade) hak sahibidir.''
Tirmizi, Edeb 10, (2752).
3297 - Cabir Ibnu Semure
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'a geldigimiz
zaman, (halkanin) sonuna otururduk."
Ebu Davud, Edeb 16, (4825);
Tirmizi, Isti'zan 29, (2753).
3298 - Amr Ibnu Suayb an
ebihi an ceddihi (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam buyurdular ki: "Bir kimsenin, izin almadan iki kisinin arasina
oturmasi helal olmaz."
Ebu Davud, Edeb 24, (4844,
4845); Tirmizi, Edeb 11, (2753)
Tirmizi'nin rivayetinde:
"Izinleri olmadan iki kisinin arasini acmasi kisiye helal olmaz"
seklinde gelmistir.
3299 - Ebu Sa'idi'l-Hurdi
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular
ki: "Meclislerin en hayirlisi genis olanidir."
Ebu Davud, Edeb 14, (4820).
3300 - Ebu Miclez
anlatiyor: "Bir adam halkanin ortasina oturmustu. Huzeyfetu'bnu'l-Yeman
(radiyallahu anh) dedi ki: "Halkanin ortasina oturan, Muhammed
aleyhissalatu vesselam'in diliyle lanetlenmistir."
Ebu Davud, Edeb 17, (4826);
Tirmizi, Edeb 12, (2754).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
