4781 - Suveyd Ibnu Gafle
radiyallahu anh anlatiyor: "Ali radiyallahu anh dedi ki: "Ben size
Resulullah aleyhissalatu vesselam'dan bir hadis soyleyince, Allah'a yemin olsun
Aleyhissalatu vesselam'in soylemedigi bir seyi soylemektense gokten atilmayi
tercih ederim. Ancak benimle sizin aranizda cereyan eden seyler hakkinda
konusunca, bilesiniz harp hiledir. Zira ben Resulullah aleyhissalatu
vesselam'in soyle soyledigini isittim:
"Ahir zamanda yasca
kucuk, akilca kit birtakim gencler cikacak. Yaratilmisin en hayirlisinin sozunu
soylerler, Kur'an'i okurlar. Imanlari girtlaklarindan oteye gecmez. Okun avi
delip gectigi gibi dinden cikarlar. Onlara nerede rastlarsaniz onlari gebertin.
Zira, onlari oldurene, Kiyamet gunu, Allah'in verecegi ucret var."
Buhari, Fezailu'l-Kur'an
36, Menakib 25, Istitabe 6; Muslim, Zekat 154, (1066); Ebu Davud, Sunnet 31,
(4767); Nesai, Tahrim 26, (7, 119).
4782 - Ebu Said ve Enes radiyallahu
anhuma anlatiyorlar: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Ummetimde ihtilaf ve
ayriliklar meydana gelecek, (Onlardan) bir grup lafiyla guzel, ameliyle kotu
olacak. Bunlar Kur'an'i okuyacaklar, ancak koprucuk kemiklerinden asagi gecmeyecek.
Bunlar, dinden tipki okun avu delip gecmesi gibi cikarlar. Onlar, ok kirisine
donmedikce bir daha dine geri gelmezler. Bunlar mahlukatin en seriridir. Onlari
oldurene ve onlar tarafindan oldurulene ne mutlu! Onlar insanlari Kitabullah'a
cagirirlar, fakat kitaptan zerre kadar nasipleri yoktur."
Yaninda bulunan Ashab:
"Ey Allah'in Resulu dediler. Onlarin alameti nedir?" diye sordular
da:
"Tiras olmak!"
buyurdular."
Ebu Davud, Sunnet 31,
(4765).Benzer bir rivayeti Ebu Saidi'l-Hudri'den Sahiheyn kaydetmistir. Buhari,
Fezailu'l-Kur'an 36, Menakib 25, Edeb 95, Istitabe 6, 7; Muslim, Zekat 143-148,
(1064); Muvatta, Kur'an 10, (1, 204, 205); Nesai, Zekat 79, (5, 87), Tahrim 26,
(7, 119).
4783 - Hz. Enes'ten gelen
bir rivayette (Resulullah soyle) buyurmustur: "Onlarin alameti tiras ve
sacin yolunmasidir. Onlari gordugunuz zaman oldurun."
4784 - Hz. Cabir
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'in Huneyn
donusunde bir adam yanina geldi. Bu sirada Hz. Bilal'in eteginde gumus (para)
vardi. Resulullah aleyhissalatu vesselam bundan avuc avuc alip insanlara
dagitiyordu. Gelen adam:
"Ey Muhammed! Adil
ol!" dedi. Aleyhissalatu vesselam (ofkeli olarak):
"Yazik sana! Ben de
adil olmazsam kim adil olabilir? Eger adil olmazsam zarara ve husrana
duserim!" buyurdular. Hz. Omer atilip:
"Ey Allah'in Resulu!
Bana musaade buyurun su munafigin kellesini ucurayim!" dedi. Aleyhissalatu
vesselam:
"Halkin "Muhammed
arkadaslarini olduruyor" diye dedikodu yapmasindan Allah'a siginirim. Bu
ve arkadaslari Kur'an okurlar (ama okuduklari) hancerelerini asagi gecmez.
Dinden, okun avi delip gectigi gibi cikip giderler!" buyurdular."
Buhari, Humus 16; Muslim,
Zekat 142, (1063). Metin Muslim'inkidir.
HAKEMEYN HADISESI VE YEZID
IBNU MUAVIYE'YE BIAT VAKASI
4785 - Ibnu Omer
radiyallahu anhuma anlatiyor: "Hz. Hafsa radiyallahu anha'nin yanina
girdim ve:
"(Ali ile Muaviye
radiyallahu anhuma'nin Siffin'deki hadiseleri sebebiyle halka gelenleri
goruyorsun. (Simdi Harameyn ve baska yerde hayatta kalan sahabeleri toplayip
fikirlerini almak istiyorlar.) Bu hilafet ve emirlik meselesinde bana hicbir
hak tanimadilar (bu sebeple gitmek istemiyorum, ne dersin?)" dedim.
"Katil. Cunku onlar seni
bekliyorlar. Onlardan geri durmani, onlarin bir muhalefet saymalarindan
korkarim!" dedi ve Abdullah, oraya gidinceye kadar Hafsa onu birakmadi.
(Hakemlerin hukum vermesinden sonra) Hz. Muaviye bir hutbe irad etti ve
(Abdullah'la babasi Omer'i kastederek) dedi ki:
"Kim bu hilafet
meselesi hakkinda bizimle konusmak isterse kendini bize gostersin (meydana
ciksin). Surasi muhakkak ki biz, halifelige ondan da babasindan da
ehakkiz."
Habib Ibnu Mesleme der ki:
"Abdullah'a: "Ona cevap vermedin mi?" dedim. Abdullah cevaben:
"Bu ise senden daha
ehak olan, Islam adina sana ve babana karsi (Uhud'da, Hendek'te) mucadele
vermis olan Ali radiyallahu anh'tir!" demek istedim. Fakat, herkesin
arasina tefrika sokup, kan akitacak ve istemedigim bir manaya cekilecek bir
kelime sarfetmekten korktum. Allah'in sabredene) cennette hazirladigi
mukafaatlari da hatirlayarak (Muaviye'ye karsilik vermedim) demistir. Habib
Ibnu Mesleme: "Bu tavri takdir ederek: "Sen bir fitneden (inayet-i
ilahi ile) korunmus ve (ciddi) bir felaketten muhafaza edilmissin!"
dedm" der."
Buhari, Megazi 29.
4786 - Ibnu'l-Museyyeb
radiyallahu anh anlatiyor: "Ilk fitne yani Hz. Osman radiyallahu anh'in
sehid edilmesi vukua geldigi zaman Ashab-i Bedr'den kimseyi hayatta birakmadi.
Sonra ikinci fitne yani Harra hadisesi vukua geldi. Bu da Hudeybiye ashabindan
kimseyi hayatta birakmadi. Sonra ucuncusu vukua geldi. O da insanlar arasinda
akil ve kuvvet(sahabe) birakmadi."
Buhari, Megazi 11.
IBNU'Z-ZUBEYR DEVRI
4787 - Ebu Nevfel
anlatiyor: "Abdullah Ibnu'z-zubeyr radiyallahu anhuma'yi (Mekke'deki)
Akabetu'l-Medine (denilen yerde) (asilmis) gordum. Kureys ve diger halk onun
yanina gelmeye baslamisti. Derken Abdullah Ibnu Omer radiyallahu anhuma da
geldi. Yaninda durdu. "es-Selamu aleyke ey Ebu Hubeyb!" dedi ve bu
selami uc kere tekrar etti. Sonra sozlerine devamla (uc kere de) "Vallahi
seni bu isten men etmistim (ama beni dinlemedin)" deyip sunlari soyledi:
"Vallahi, benim biildigime gore sen, cok oruc tutan, cok namaz kilan,
yakinlara cokca yardimci olan bir kimseydin. Vallahi, en kotusu sen olan bir
ummet mutlaka en hayirli bir ummettir!"
Haccac'a, Abdullah Ibnu
Omer radiyallahu anhuma'nin Ibnu'z-Zubeyr karsisindaki tavri ve soyledigi bu
sozleri ulasti. Derhal adam gondererek Ibnu'z-Zubeyr'in cesedini asili oldugu
kutukten indirip, yahudilerin kabirlerine attirdi. Sonra annesi Esma Bindu Ebi
Bekr radiyallahu anha'ya da bir adam gonderip cagirtti. Fakat kadincagiz
gitmekten imtina etti. Haccac ikinci bir elci gonderdi ve: "Ya bana kendi
rizanla gelirsin ya da, sana sac orgulerinden suruyerek getirecek birisini
gonderirim!" dedi. Esma yine imtina edip:
"Sen, orgulerimden
tutup beni surukleyecek birini gonderinceye kadar vallahi gelmeyecegim!"
dedi. Haccac:
"Bana ayakkabilarimi
gosterin!" dedi. Papuclarini alip, calimla kosup Esma'nin yanina girdi.
"Allah dusmanina ne
yaptigimi gordun mu?" dedi.
"Ona dunyasini berbat
ettigini, onun da senin ahiretini berbat ettigini gordum. Bana ulastigina gore
ona: "Ey iki kusaklinin oglu!" demissin. Vallahi iki kusakli benim.
Onlardan biriyle ben Resulullah aleyhissalatu vesselam'in ve Ebu Bekr'in
(hicret sirasindaki) yiyeceklerini bagladim. Digeri de, kadinin belinden
ayirmadigi kusagidir. Sunu ilave edeyim ki, Resulullah aleyhissalatu vesselam
bana: "Sakif'te bir yalanci, bir de zalim var!" demisti. Yalanciyi
gorduk. Zalime gelince; bunun da ancak sen olacagini zannediyorum!" dedi.
Haccac, hic cevap vermeden yanindan ayrildi."
Muslim, Fezailu's-Sahabe
229, (2545)
Rezin su ilavede bulundu:
"Haccac (bilahare) demis ki: "Ben Esma'nin yanina onu uzmek icin
girmistim, ama o beni uzdu."
HACCAC
4788 - Zubeyr Ibnu Adiy
rahimehullah anlatiyor: "Hz. Enes Ibnu Malik radiyallahu anh'in yanina
girdik. Haccac'in bize yaptiklarini sikayet ettik.
"Sabredin, buyurdu.
Zira oyle gunlerle karsilasacaksiniz ki, her yeni gun, gidenden daha kotu
olacak. Bu hal Rabbinize kavusuncaya kadar devam edecek. Ben bunu, Resulunuz
aleyhissalatu vesselam'dan isittim."
Buhari, Fiten 6; Tirmizi,
Fiten 35, (2207).
4789 - Ibnu Omer
radiyallahu anhuma anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam
buyurdular ki:
"Sakif'ten bir
yalanci, bir de zalim cikacaktir."
Tirmizi, Fiten 44, (2221).
4790 - Hisam Ibnu Hisan
rahimehullah anlatiyor: "Haccac'in hukmen oldurdugu insanlarin miktari
sayilmis. 120 bin kisiye ulastigi gorulmustur."
Tirmizi, Fiten 43, (2221).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
