ISTILAM
1311 - Abis Ibnu Rebia (rahimehullah)
anlatiyor: "Ben Hz. Omer (radiyallahu anh)'i Haceru'l-Esved'i operken
gordum. Onu hem optu, hem de: "Biliyorum ki sen bir tassin, ne bir faydan
ne de zararin vardir. Ben Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i seni oper gormeseydim,
seni asla opmezdim" dedi."
Buhari, Hacc 50, 57, 60; Muslim Hacc, 248,
120; Muvatta, Hacc 36, (1367); Tirmizi, Hacc 37, (860); Ebu Davud, Menasik 47,
(1873); Nesai, Hacc 147, (5, 227); Ibnu Mace, Menasik, 27, (2943).
1312 - Ibnu Omer (radiyallahu anhuma) soyle
demistir: "Ben Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i Kabe'den sadece iki
ruknu operken gordum, bunlar da iki rukn-i Yemani'dir."
Buhari, Hacc 59; Muslim, Hacc 242, (1267); Ebu
Davud, Menasik 48, (1874); Nesai, Hacc 156, (5, 231-232).
1313 - Bir rivayette, Ibnu Omer (radiyallahu
anhuma)'in soyle dedigi belirtilmistir: "Ben, su iki Yemani rukne ve
Haceru'l-Esved'e Resulullah'in istilam ettigini goreliden beri rahat halde de
olsam, sikisik halde de olsam istilamda bulunmayi hic terketmedim."
Buhari, Hacc 60;Muslim, Hacc 245, (1268)(54).
1314 - Seyheynin (Buhari ve Muslimuma) bir
diger rivayetinde Nafi der ki:"Ben Ibnu Omer (radiyallahu anh)'i (tavaf
yaparken gordum. Haceu'l-Esved'i) eliyle istilam ediyor, sonra da elini
opuyurdu."
Buhari, Hacc 60; Muslim, Hacc 246, (1268).
1315 - Ebu Davud ve Nesai'deki bir rivayet
soyledir: "(Ibnu Omer) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam), (tavafin) her savtinda rukn-i Yemani ve Haceru'l-Esved'i istilam
etmeyi terketmezdi."
Ebu Davud, Menasik 48, (1876); Nesai, Hacc
156, (5, 231).
1316 - Buhari ve Nesai'de gelen bir diger
rivayet soyle: "Bir adam Ibnu Omer (radiyallahu anhuma)'e Haceru'l-Esved'i
istilam etme hususunda sormustu. Su cevabi aldi:
"Ben, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i,
onu hem istilam eder hem de oper gordum..."
Adam tekrar sordu: "Pekala, sikisacak
olsam, bana galebe calacak olsalar, (ne yapayimIbnu Omer (radiyallahu anhuma)
kizgin bir eda ile: "Sorusu Yemen'de batasica, Resulullah (aleyhissalatu
vesselam)'i, onu hem istilam eder, hem oper gordum."
Buhari, Hacc 60; Nesai, Hacc 155, (5, 231).
1317 - Amr Ibnu Suayb babasi tarikiyle
bildiriyor: "Abdullah'la -ki babasidir- tavafta bulundum. Kabe'nin arka
kismina gelince:"istiazede (siginmada) bulunmuyor musun?" dedim.
"Atesten Allah'a siginirim!" dedi ve
yurudu. Haceru'l-Esved'e kadar gelip istilamda bulundu. Rukn ile kapi arasinda
(Multez m'de) durarak gogsunu, yuzunu, kollarini ve avuclarini soyle yamadi
-onlari iyice acarak gosterdi- ve sonra:
"Iste Resulullah'i aynen boyle yaparken
gordum!" dedi.
Ebu Davud,Menasik 55, (1899).
1318 - Ebu't-Tufeyl anlatiyor: "Ben Hz.
Ibnu Abbas ve Hz. Muaviye (radiyallahu anhuma) ile birlikte idim. Muaviye
(radiyallahu anh) hazretleri her rukne ugradikca istilamda bulunuyordu. Ibnu
Abbas (radiyallahu anhuma) kendisine:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
sadece Haceru'l-Esved veruknu'l-Yemani'den baska yeri istilam etmezdi"
dedi. Hz. Muaviye su cevabi verdi:
"Beytullah'tan hicbir sey ihmal
edilmez."
Ibnu z-Zubeyr butun rukunlere (koselere)
istilamda bulunurdu."
Buhari, Hacc 59; Muslim, Hacc 247, (1269);
Tirmizi, Hacc 35, (858).
1319 - Hanzala (Ibnu Ebi Sufyan Ibni
Abdirrahman) (rahimehumullah) anlatiyor: "Tavus merhumu (tavafyaparken)
gordum. Rukne gelince (Haceru'l-Esved) uzerinde izdiham bulursa sikisiklik
yapmaz, gecergiderdi; bos ve musait bulursa uc sefer operdi. Sonra sunu soyledi:
"Ben Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma)'i
aynen boyle yaparken gordum." Ibnu Abbas da:
"Hz. Omer (radiyallahu anh)'i aynen boyle
yaparken gordum" dedi.
Hz. Omer (radiyallahu anh) de: "Ben
Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i boyle yaparken gordum". dedi."
Nesai, Hacc 148, (5, 227).
1320 - Urve Ibnu'z-Zubeyr (rahimehullah)
anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Ibnu Avf (radiyallahu
anh)'a:"Ey Ebu Muhammed! Ruknu'l-Esved'i nasil istilam ettin?"diye
sordu.
"Istilam ettim ve biraktim!" deyince,
Resulullah (aleyhissalatu vesselam);
"Dogru yapmissin" dedi."
Muvatta, Hacc 113; (1, 366).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
