YURUME VE KONAKLAMA
2161 - Ebu Hureyre
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Munbit yerde sefer yaptiginiz zaman, deveye arzdaki
hissesini verin. Corak yerde sefer yaptiginiz zaman da orada yurumeyi
hizlandirin, ilikleri kurumasin. Mola verdiginiz zaman yoldan sakinin cunku orasi
geceleyin haseratin siginagidir."
Muslim, Imaret 178, (1926);
Tirmizi, Edeb 75, (2862); Ebu Davud, Cihad 63, (2529).
Ebu Davud'da
"hissesini verin" dendikten sonra "mutad mola yerlerini
(konaklamadan yuruyup) gecmeyin" ibaresini ilave etmistir.
2162 - Halid Ibnu Ma'dan
-merfu olarak (yani Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in sozu olarak)-
rivayet ediyor: "Resulullah buyurdular ki: "Allah refikdir,
(yumusaklik, kolaylik, musamaha sahibi). Bu sebeple rifki sever, rifk sebebiyle
razi olur, rifk (sahibin)'e mahsus bir yardimi vardir ki, siddet sahipleri bu
yardimi goremez. Oyleyse bu, dili olmayan hayvanlara bindiginiz zaman bunlara
konaklama yerlerinde mola verin. Eger gectiginiz arazi coraksa, oradan hayvanin
iligini kurutmadan cikin. Gece yuruyusunu tercih edin. Zira geceleyin arz,
gunduzIeyin durulmeyecek sekilde durulur. Yol uzerine (geceleyin) konaklamaktan
kacinin. Cunku o, hayvanlarin yolu, yilanlarin siginagidir."
Muvatta, Isti'zan 38, (2,
979).
2163 - Ebu Katade
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) yolculuk
sirasinda geceleyin uyumak uzere konaklayinca sagi uzerine yatardi. Sabah
vaktine yakin konaklamis ise, (yastik yerine) kolunu diker, basini avucunun
icine koyardi."
Muslim, Mesacid 313, (683).
2164 - Ebu Salebe el-Huseni
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) sefer
sirasinda konaklayinca yaninda bulunan halk vadilere ve dag gecitlerine
dagilirdi. Bunun uzerine Resulullah (aleyhissalatu vesselam): "Vadilere ve
gecit1ere dagilmaniz seytan isidir" diye ikaz etti. Bundan sonra herhangi
bir yere inilince birbirlerine yakin sekilde yerlesirlerdi. Oyle ki,
"Uzerlerine bir yaygi atilsa hepsini orter" denirdi."
Ebu Davud, Cihad 97,
(2628).
2165 - Sehl Ibnu Muaz
el-Cuheni, babasi (Sehl)'den naklen anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu
vesselam) bir gazve sirasinda bir yerde konaklamisti. Askerler konakladiklari
yerleri birbirine pek yakin tutarak darliga sebep oldular ve yolu da kestiler.
Bunun uzerine bir dellal cikararak halka sunu ilan ettirdi: "Konak yerini
daraltip yolu kesenin cihadi yoktur."
Ebu Davud, Cihad 97, (2629,
2630).
ARKADASA YARDIM
2166 - Ebu Said
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Kimin yaninda fazla hayvan varsa, onu hayvani olmayana
versin. Kimin de fazla azigi varsa onu azigi olmayana versin."
Resulullah, bazi mal
cesitlerini bu suretle saymaya devam etti. Oyle ki, bizden hic kimsenin (yol
sirasinda) herhangi bir fazlalikta hakki olmadigi dusunvesine vardik."
Muslim, Lukata 18, (1728);
Ebu Davud, Zekat 32, (1663).
2167 - Hz.Cabir
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) gazveye
cikmak arzu etti ve: "Ey Muhacir ve Ensar topIulugu! Kardeslerinizden oyleleri
var ki ne mallari var ne de asiretleri. Herbiriniz, iki veya uc kisiyi yanina
alsin" dedi."
(Hz. Cabir devamla der ki):
"Bu tamim uzerine ben iki veya uc kisiyi yanima aldim. (Yol boyu) devemde,
digerlerinin sirasi gibi benim de bir (binme) siram vardi."
2168 - Yine Hz. Cabir
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) yurume
sirasinda geride kalir, (kafileye kavusturmak icin) zayif hayvani surer,
uzerindekini terkisine alir ve onlara dua ederdi."
Ebu Davud, Cihad 103, (2639).
KADININ YOLCULUGU
2169 - Ebu Hureyre
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Allaha ve ahiret gunune inanan bir kadina, bir gece ve
gunduz devam edecek bir mesafeye, yaninda bir mahremi olmadikca gitmesi helal
degildir."
Buhari, Taksiru's-Salat 4;
Muslim, Hacc 419, 422, (1339); Muvatta, Isti'zan 37, (2, 979); Ebu Davud,
Menasik 2, (1723-1725); Tirmizi, Rada 15, (1170).
2170 - Ibnu Abbas
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) soyle
buyurdular: "Bir erkek, yaninda mahremi bulunmayan (yabanci) bir kadinla
yalniz kalmasin!"
Bunun uzerine bir adam
kalkarak: "Ey Allah'in Resulu, kadinim hacc icin yola cikti, ben ise falan
falan gazvelere yazildim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Oyleyse git
hanimina yetis, onunla hacc yap!" diye emretti."
Buhari, Cezau's-Sayd 26,
Cihad 140, 181, Nikah 111; Muslim, Hacc 424, (1341).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
