2571 - Amir Ibnu Sa'd
babasindan (Sa'd'dan) (radiyallahu anh) naklediyor: "Resulullah
(aleyhissalatu vesselam) (secdede) ellerin yere konulmasini, ayaklarin da
dikilmesini emretti."
Tirmizi, Salat 206, (277,
278).
2572 - Ebu Humeyd es-Saidi
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) ruku
yapinca itidali muhafaza eder, basini (yukari) dikmez, (asagi da) egmezdi.
Ellerini dizkapaklarinin uzerine koyardi. Secde icin yere egilince adalelerini
koltuk kismindan yana acardi. Ayaklarinin parmaklarini da aralardi."
Nesai, Iftitah 96, (2,
137); 138, (2, 211).
2573 - Yine Ebu Humeyd
(radiyallahu anh) anlatiyor: Resulullah aleyhissalatu vesselam secde ettigi
zaman, burnunu ve alnini yere koyardi. Ellerini yanlarindan aralardi,
avuclarini omuzlari hizasina koyardi."
Tirmizi, Salat 201, (270).
2574 - Vail Ibnu Hucr
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) secde
edince, yere, dizkapaklarini ellerinden once koyardi. Kalkinca da ellerini
dizkapaklarindan once kaldirirdi."
Ebu Davud, Salat 141,
(838); Tirmizi, Salat 199, (268); Nesai, Iftitah 128, (2, 206).
2575 - Ebu Davud'un diger
bir rivayetinde soyle gelmistir: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
secdeye gidince alnini ellerinin arasina koydu, kalkinca da dizkapaklarinin
uzerine kalkti ve dizlerine dayandi."
Ebu Davud, Salat 141,
(839).
2576 - Ebu Hureyre
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
buyurdular ki: "Biriniz secde edince, devenin cokusu seklinde yere
cokmesin, yani ellerini dizlerinden once yere koymasin."
Ebu Davud, Salat 141, (840,
841); Tirmizi, Salat 200, (269); Nesai, Iftitah 128, (2, 206-207).
2577 - Hz. Ali (radiyallahu
anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) bana sunu soyledi:
"Ey Ali! Ben, kendim icin sevdigimi senin icin de seviyorum, kendim icin
hoslanmadigimi senin icin de hoslanmiyorum, oyleyse iki secde arasinda ik'ada
bulunma."
Tirmizi, Salat 209, (282).
2578 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam)
(namazda) kisinin, elleriyle yere dayanarak oturmasini yasakladi."
Ebu Davud, Salat 187,
(992).
2579 - Ebu Hureyre
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) namazda
ayaklarinin sirti uzerinde kalkardi."
Bu hadis, Ebu Davud'da
mevcut degildir, ancak Tirmizi'de yer almaktadir, (Salat 214, (288).
2580 - Malik
Ibnu'l-Huveyris (radiyallahu anh)'in anlattigina gore Resulullah (aleyhissalatu
vesselam)'i namaz kilarken gormustur. Efendimiz, tek rekatte iken, tam bir
oturus vaziyeti almadan kalkmamistir."
Buhari, Ezan 142, Ebu
Davud, Salat 142, (844); Tirmizi, Salat 213, (287); Nesai, Iftitah 181, (2,
233-234).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
