3981 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam zehir ve benzeri her cesit
habis ilactan yasakladi."
Ebu Davud, Tibb 11, (3870); Tirmizi, Tibb 7,
(2046).
3982 - Abdurrahman Ibnu Osman et-Teymi
radiyallahu anh anlatiyor: "Bir tabib gelerek Resulullah aleyhissalatu
vesselam'a ilac yapiminda kurbagayi kullanmaktan sordu. Resulullah adami
kurbagayi oldurmekten nehyetti."
Ebu Davud, Tibb 11, (3871); Nesai, Sayd 36,
(7, 210).
3983 - Ebu Kesbe el-Enmari radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam basindan ve iki omuzu
arasindan hacamat olur ve:
"Kim bu kandan akitirsa, herhangi bir
hastalik icin, bir baska ilacla tedavi olmasa da zarar gormez!"
buyururdu."
Ebu Davud, Tibb 4, (3859); Ibnu Mace, Tibb 21,
(3484).
3984 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor:
Resulullah aleyhissalatu vesselam, boynunun iki tarafindaki damarlari ile iki
omuzun arasindaki damardan hacamat olurdu."
Ebu Davud, Tibb 4, (3860); Tirmizi, Tibb 12,
(2052); Ibnu Mace, Tibb 21, (3483).
3985 - Tirmizi su ziyadede bulunur:
"(Resulullah aleyhissalatu vesselam) ayin onyedisinde, ondokuzunda ve
yirmi birinde hacamat olurdu."
Tirmizi, Tibb 12, (2052).
3986 - Sahiheyn'de gelen bir rivayette soyle
denir: "Resulullah aleyhissalatu vesselam hacamat olur, kimseye ucretinde
zulmetmezdi."
Buhari, Icare 18; Muslim, Selam 77, (1577).
3987 - Ibnu Abbas radiyallahu anhuma
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Haccm
ne iyi kuldur; (fazla) kani giderir, beli hafifletir, gozu parlatir."
Ibnu Abbas der ki: "Resulullah
aleyhissalatu vesselam Mirac gecesinde, meleklerden murekkeb bir cemaate her
ugrayisinda: "Hacamat olmaya devam et! Ummetine de hacamat olmalarini emret!"
derlerdi."
Tirmizi, Tibb 12, (2054).
3988 - Ebu Bekre radiyallahu anh'tan
anlatildigina gore, bu muhterem sahabi, ailesini sali gunu hacamat olmaktan men
ederdi. Derdi ki: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Sali gunu kan gunudur. O gunde bir saat vardir, kan durmaz."
Ebu Davud, Tibb 5, (3862).
3989 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor:
"Sa'd Ibnu Mu'az radiyallahu anh kolundaki (can) damarindan isabet aldigi
zaman Resulullah aleyhissalatu vesselam onu elindeki uzunca bir demir cubukla
bizzat dagladi. Ancak yarasi tekrar sisti. Resulullah da ikinci sefer
dagladi."
Muslim, Selam 75, (2208); Ebu Davud, Tibb 7,
(3866).
3990 - Tirmizi'nin Hz. Enes'ten yaptigi bir
rivayette, Enes radiyallahu anh der ki: "Resulullah aleyhissalatu vesselam,
Sa'd Ibnu Zurare'yi sivilce sebebiyle dagladi."
Tirmizi, Tibb 11, (2051).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
