4341 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Geceleyin (ruyamda) bana salih bir adam
gonderildi. Sanki Ebu Bekr, Resulullah'a yamanmis gibiydi, Omer de Ebu Bekr'e
yamanmis gibiydi. Osman da Omer'e yamanmis gibiydi."
Cabir der ki: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam'in yanindan kalktigimiz zaman dedik ki: "(Ruyanin yorumu soyle
olmalidir:) "Oradaki salih kimse Resulullah'tir. Onlarin birbirlerine
yamanmalari, Allah'in, peygamberiyle gonderdigi isin (dinin) sorumlulari
olmalaridir."
Ebu Davud, Sunnet 9, (4639).
4342 - Hz. Cabir radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Ben kendimi cennete girmis gordum. Derken
Ebu Talha'nin hanimi Rumeysa ile karsilastim (radiyallahu anhuma). Bir de
hisirti kulagima geldi.
"Bu kim(in hisirtisi)?" dedim.
"Bilal(in)!" dediler. Avlusunda bir
cariye bulunan bir kosk gordum.
"Bu kime ait?" dedim.
"Omer Ibnu'l-Hattab'indir!" dediler.
Icine girip bakmayi arzu ettim. Ancak senin kiskanc oldugunu hatirladim ve geri
dondum!"
Omer, bu soz uzerine agladi ve:
"Sana karsi da mi kiskanc olacagim ey
Allah'in Resulu!" dedi."
Buhari, Ta'bir 31, 32, Bed'u'l-Halk 9,
Fezailu'l-Ashab 19, Nikah 107; Muslim, Fezailu's-Sahabe 21, (2395).
4343 - Hz. Bureyde radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Ey Bilal! Ne ile benden once cennete
girdin? Her ne zaman cennete girdiysem, her seferinde onumde senin hisirtini
isittim. Dun gece de cennete girmistim, onumde (yine) senin hisirtini duydum.
Sonra altindan serefeleri olan murabba bir koske geldim.
"Bu kosk kimin?" diye sordum.
"Araplardan birinin!" dediler. Ben
cevaben:
"Ama ben de bir Arabim, (benim olmadigina
gore) bu kosk kimin?" dedim. Bunun uzerine:
"Kureys'ten birinin!" dediler. Ben
tekrar:
"Ben de bir Kureysliyim, bu kosk
kimin?" dedim. Bu sefer:
"Muhammed ummetinden birinin!"
dediler. Ben de:
"Muhammed benim, bu kosk kimin?"
dedim. Bunun uzerine:
"Omer Ibnu'l-Hattab'in!" dediler,
radiyallahu anh. Bunun uzerine bilal:
"Ya Resulullah! Her ezan okuyusumda iki
rek'at namaz kildim. Her ne zaman hades vaki oldu ise derhal abdest tazeledim
ve Allah'a iki rek'at namaz kilmayi uzerimde borc gordum" dedi. Bilal'in
bu aciklamasi uzerine Aleyhissalatu vesselam:
"Iste bu iki sey sebebiyle (cennete
girmede benden evvel davranmis olmalisin)" buyurdular."
Tirmizi, Menakib, (3690).
4344 - Amr Ibnu'l-As radiyallahu anhuma
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'a sordum:
"(Ey Allah'in Resulu!) Insanlarin hangisi
size daha sevgilidir?"
"Aise!" buyurdular.
"Ya erkeklerden?" dedim.
"Babasi!" buyurdular.
"Sonra kim?" dedim.
"Omer!" buyurdular ve baska bazi
erkekler saydilar."
Buhari, Megazi 63; Muslim, Fezailu's-Sahabe 8,
(2384); Tirmizi, Menakib, (3879).
4345 - Usame Ibnu Zeyd radiyallahu anh
anlatiyor: "Ben Resulullah aleyhissalatu vesselam'in yaninda oturuyordum.
Ali ve Abbas radiyallahu anhuma gelip (huzuruna girmek icin) izin istediler.
Aleyhissalatu vesselam:
"Ne getirdiler biliyor musun?"
buyurdular.
"Hayir, bilmiyorum!" dedim.
"Ama ben biliyorum, onlara izin
ver!" buyurdular. (Iceri aldim), onlar da girdiler.
"Ey Allah'in Resulu! Ehlinden hangisi
sana daha sevgili? Sormaya geldik!" dediler. Aleyhissalatu vesselam:
"Fatima Bintu Muhammed" buyurdular.
"(Kan bagi) olan ailenden kimi
sevdiginizi sormuyoruz. (Yakinlarindan kimi sevdigini) soruyoruz" dediler.
"Ehlimin bana en sevgili olani, kendisine
(hidayet ederek) Allah'in nimetlendirdigi, (azad edip evlat edinmemle de)
kendimin ikram etmis oldugu kimsedir!" buyurdu ve Usame Ibnu Zeyd
radiyallahu anhuma'yi zikretti.
"Pekala sonra kim?" dediler.
"Sonra Ali Ibnu Ebi Talib!"
buyurdular. Bunun uzerine amcasi Abbas radiyallahu anh:
"Ey Allah'in Resulu! Amcani en sona
biraktin!" dedi.
"Ali hicrette senden once davrandi!"
cevabini verdiler."
Tirmizi, Menakib, (3821).
4346 - Ibnu Omer radiyallahu anhuma anlatiyor:
"Biz Resulullah aleyhissalatu vesselam zamaninda insanlari derecelendirir
ve soyle siralardik: (Ummet-i Muhammed'in, Resulullah aleyhissalatu
vesselam'dan sonra en efdali) Ebu Bekr, sonra Omer, sonra Osman, (Resulullah
aleyhissalatu vesselam bu siralamayi isitir) bize itiraz etmezdi (Radiyallahu
anhum ecmain)."
Buhari, Fezailu'l-Ashab 4, 7; Ebu Davud,
Sunnet 8, (4627, 4628); Tirmizi, Menakib, (3707).
4347 - Hz. Enes radiyallahu anh anlatiyor:
"Useyd Ibnu Hudayr ve Abbad Ibnu Bisr radiyallahu anhuma karanlik bir
gecede Resulullah aleyhissalatu vesselam'in yaninda idiler. (Sohbet bitince)
yanindan ayrildilar. Derken onlerinde iki nur peydah oldu. Yollari ayrildigi
zaman her birinin bir nuru vardi."
Buhari, Mesa'id 78, Menakib 28,
Menakibu'l-Ensar 13.
EBU BEKR SIDDIK Radiyallahu Anh
4348 - Hz. Aise radiyallahu anha anlatiyor:
"Ebu Bekr Radiyallahu anh, Resulullah aleyhissalatu vesselam'in yanina
girmisti. Aleyhissalatu vesselam:
"Mujde. (Ey Ebu Bekr!) Sen Allah'in
atesten azad ettigi kimsesin!" buyurdular. Iste o gunden itibaren Hz. Ebu
Bekr, Atik (azadli) diye isimlendirildi."
Tirmizi, Menakib, (3679).
4349 - Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Cebrail aleyhisselam yanima gelerek
elimden tuttu ve bana ummetimin girecegi cennet kapisini gosterdi."
Hz. Ebu Bekr atilip: "Ey Allah'in Resulu!
Ben o sirada seninle olmayi ne kadar isterdim, ta ki ona ben de bakayim!"
dedi.
Aleyhissalatu vesselam: "Ey Ebu Bekr,
ummetimden cennete ilk girecek kimse olman sana yetmez mi!" karsiliginda
bulundular."
Ebu Davud, Sunnet 9, (4652).
4350 - Yine Ebu Hureyre radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Nezdimizde bir eli(ihsani) bulunan hic
kimse yoktur ki, o ihsan sebebiyle biz ona (misliyle veya daha fazlasiyla)
karsilikta bulunmayalim. Ancak Ebu Bekr bundan haric. Cunku, onun nezdimizde
yardim varsa da, onun karsiligini Kiyamet gunu ona Allah verecektir. Bana Ebu
Bekr'in mali kadar kimsenin mali faydali olmadi. Benim musluman olmasini teklif
ettigim herkesten bir zorluk gordum, Ebu Bekr haric. Zira o teklifim karsisinda
hic tereddud etmeden kabul etti. Eger kendime bir dost (halil) ittihaz
etseydim, mutlaka Ebu Bekr'i dost edinirdim. Haberiniz olsun, arkadasiniz Allah
Teala'nin dostu (halilullah'tir)."
Tirmizi, Menakib, (3662).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
