131 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) diyor ki: Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) Asiye
(isyankar, itaatsiz kadin) ismini degistirip Cemile (guzel kadin) yapti.
Muslim, Edeb 14, (2139);
Tirmizi, Edeb 66, (2840); Ebu Davud, Edeb 70, (4952).
132 - Mesruk anlatiyor:
"Hz. Omer'le karsilastim. Bana "Sen kimsin?" diye sordu.
"Mesruk Ibnu'l-Ecda" dedim. Dedi ki: "Ben Resulullah
(aleyhissalatu vesselam)'in ecda seytandir" dedigini isittim."
Ebu Davud, Edeb 70, (4957).
133 - Sehl Ibnu Sa'd
(radiyallahu anh) anlatiyor: "el-Munzir Ibnu Ebi Useyd dogdugu zaman
Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a getirilmisti. Cocugu kucagina aldi ve:
"Ismi nedir?" diye sordu. "Ismi falandir" diye ne konmussa
soylendi. Resulullah (aleyhissalatu vesselam): "Hayir! bunun ismi Munzir
olacak" dedi ve o gun cocuga Munzir ismini koydu.
Buhari, Edeb 108; Muslim,
Edeb 29, (2149).
HZ. PEYGAMBER (S.A.S.)'IN
ISIM VE KUNYESINI ALMA HAKKINDA GELEN RIVAYETLER
134 - Hz. Enes (radiyallahu
anh) anlatiyor: "Bir gun Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Baki'de idi.
Kulagina bir ses geldi: "Ey Ebu'l-Kasim!" diyordu. Basini sese dogru
cevirdi. Seslenen adam: "Ey Allah'in Resulu seni kastedmedim, ben
falancayi cagirdim" dedi. Bunun uzerine Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam): "Ismimi isim olarak koyun, fakat kunyemi kendinize kunye
yapmayin!" buyurdu.
Buhari, Menakib 20, Edeb
106; Muslim, Adab 1 (2131); Tirmizi, Edeb 68, (2844).
135 - Hz. Cabir
(radiyallahu anh) anlatiyor: "Bizden birinin bir oglu oldu. Ismini Kasim
koydu. Kendisine: "Sana Ebu'l-Kasim kunyesini vermeyiz. Bu kunye ile seni
sereflendirip memnun etmeyiz" dedi. Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam)'e gelerek durumu arzetti. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) bunun
uzerine: "Oglunun adi Abdurrahmandir" dedi.
Buhari, Edeb 105, 106, 109,
Menakib 20; Muslim, Adab 2, (2133); Ebu Davud, Edeb 74, (4965); Tirmizi, Edeb
68, (2845).
Bir rivayette su ziyade
var: "Ismimi isim olarak koyun, fakat kunyemi kunye yapmayin. Zira ben
Kasim (taksim edici) kilindim. Aranizda taksim ederim."
Ebu Davud'un bir
rivayetinde soyle buyrulmustur: "Kim benim ismimi almissa, kunyem ile
kunyelenmesin. Kim de kunyem ile kunyelenmisse, ismimle isimlenmesin."
136 - Hz. Aise (radiyallahu
anha) anlatiyor: "Bir kadin gelerek: "Ey Allah'in Resulu, ben bir
oglan dunyaya getirdim. Muhammed diye isim, Ebu'l-Kasim diye de kunye verdim.
Bana, sizin bu durumdan hoslanmadiginiz soylendi, dogru mu?" diye sordu.
Resulullah (aleyhissalatu vesselam): "Ismimi helal, kunyemi haram kilan
sey de ne?" veya "Kunyemi haram kilip ismimi helal kilan sey de
ne?" diyerek reddetti.
Ebu Davud Edeb 76, (4968).
137 - Muhammed
Ibnu'l-Hanife, babasindan (Allah her ikisinden de razi olsun) anlatiyor:
"Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'e sordum: "Ey Allah'in
Resulu, sizden sonra bir oglum oldugu takdirde, sizin isminizle
isimlendirebilir, kunyenizle de kunyelendirebilir miyim, ne dersiniz?"
Bana "Evet" buyurdular.
Ebu Davud, Edeb, 76,
(4967); Tirmizi, Edeb 68, (2846).
Yuharidaki metin Ebu Davud'undur.
Tirmizi, hadise, "sahih" demistir, ayrica: "Burada bizim icin
ruhsat var" diye kaydetmistir.
ISIM VE KUNYE UZERINE
MUTEFERRIK HADISLER
138 - Ibnu Omer
(radiyallahu anhuma) anlatiyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)
cocuga, dogumunun yedinci gununde isim konmasini, yikanarak pisliklerin
temizlenmesini ve akika kurbani kesilmesini emir buyurdu."
Ebu Davud, Edahi, 21,
(2837); Tirmizi, Edahi 23, (1522), Edeb 63,(2834), (Tirmizi'de hadis Ibnu
Omer'den degil, Amr Ibnu Su'ayb an ebihi an ceddihi tarikindendir. Burada bir
sehiv soz konusu -Nesai, Akika 5, (7, 166); Ibnu Mace, Zebaih 1, (3165)-dur.).
139 - Hz. Aise (radiyallahu
anha) anlatiyor: "Yeni dogan cocuklar Hz. Peygamber (aleyhissalatu
vesselam)'e getirilirdi. O da bunlara mubarek olmalari icin dua eder, tahnikde
bulunurdu."
Muslim, Edeb, 27 (2147);
Ebu Davud, Edeb 116, (5106).
140 - Ebu Rafi (radiyallahu
anh) anlatiyor: "Hz. Fatima (radiyallahu anha) oglu Hasan (radiyallahu
anh)'i dogurdugu zaman, Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'i kulagina ezan
okurken gordum."
Ebu Davud, Edeb 116,
(5105); Tirmizi, Edahi 17, (1514).
Tirmizi hadisin sahih
oldugunu soylemistir. Rezin su ziyadeyi kaydeder: "Kulagina Ihlas suresini
okudu, hurma ile tahnik etti ve ismini koydu."
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça “kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte” kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
