3461 - Bir baska rivayette
(Resulullah aleyhissalatu vesselam'in) soyle soyledigi kaydedilmistir:
"Kim bir cemaate misafir olur ve fakat misafir, (agirlanmaktan) mahrum
kalirsa, -ona yardim, her musluman uzerine hak (bir vazife) olmasi hasebiyle-
bir gecelik (agirlanma) masrafini o cemaatin ekininden ve malindan alir."
Ebu Davud, Et'ime 5,
(3751).
3462 - Ukbe Ibnu Amir
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'a dedim ki:
"Siz, bizi (sefere)
gonderiyorsunuz. Bir yere vardigimiz zaman, ahalisi ihtiyaclarimizi gormezlerse
ne yapmaliyiz?" (Resulullah bize) Su cevabi verdiler:
Bir kavme inince, onlar
misafire davranilmasi gereken muameleyi size de yaparlarsa ikramlarini kabul
edin. Aksi takdirde, misafire yapmalari gereken ikram kadarini onlardan (zorla
da olsa) alin."
Buhari, Edeb 85, Mezalim
18; Muslim, Lukata 17, (1727); Ebu Davud, Et'ime 5, (3752); Tirmizi, Siyer 32,
(1589).
3463 - Avf Ibnu Malik
radiyalluhu anh anlatiyor:
"Ey Allah'in Resulu
dedim, ben bir adama ugrasam, o beni agirlamasa sonra o bana ugrasa ben ona
yaptigini yapayim mi?"
"Hayir! dedi, sen onu
agirla!"
Bir gun Resulullah
aleyhissalatu vesselam beni eskimis bir elbise icerisinde gormustu:
"Senin malin yok mu
(da boyle giyiniyorsun)?" diye sordu.
"Allah bana deve,
koyun, (sigir, at, kole) her maldan verdi!" dedim.
"Oyleyse buyurdular,
uzerinde gorulmelidir!"
Tirmizi, Birr 63, (2007).
3464 - Ebu Hureyre
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular
ki: Misafirlik uc gundur. Bundan fazlasi sadakadir.''
Ebu Davud, Et'ime 5,
(3749).
3465 - Ebu Sureyh el-Adevi
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular
ki: "Kim Allah ve ahirete inaniyorsa, misafirine caize"sini ikram
etsin!" Yanindakiler sordular:
"Ey Allah'in Resulu!
Caizesi de nedir?" Aleyhissalatu vesselam acikladi:
"Bir gecesi ve
gunduzudur. Misafirlik uc gundur. Bundan fazlasi sadakadir. Misafire, ev
sahibini gunaha sokuncaya kadar yaninda kalmasi hos degildir."
Tekrar sordular:
"Misafgir ev sahibini nasil gunaha sokar?" Aleyhissalatu vesselam
acikladi:
"Adamin yaninda ikamet
eder kalir, halbuki kendisine ikram edecek bir seyi yoktur."
Buhari, Edeb 85, 31, Rikak
23; Muslim, Lukata 77, (48); Muvatta, Sifatu'n-Nebiyy 22, (2, 929); Ebu Davud,
Et'ime 5, (3748); Tirmizi, Birr 43, (1968, 1969).
DAMAN (KEFIL OLMAK)
3466 - Ibnu Abbas
radiyallahu anhuma anlatiyor: "Bir adam, kendisine on dinar borcu olan
kimsenin pesini birakmadi. Ve hatta dedi ki:
"Sen bunu bana
odeyinceye veya bir kefil gosterinceye kadar pesini birakmiyacagim."
Resulullah aleyhissalatu vesselam o borcu uzerine aldi. Bunun uzerine adam,
munasip olmayan bir tarzda Resulullah aleyhissalatu vesselam'a parayi getirdi.
Resulullah, borcu adam adina odeyiverdi ve sunu soyledi:
"Kefil,
borcludur."
Rezin tahric etmistir. Ebu
Davud, Buyu' 2, (3328); Ibnu Mace, Sadakat 9, (2406).
SULARIN AHKAMI
3467 - Hz. Ebu Hureyre
radiyallahu anh anlatiyor. "Bir adam Resulullah aleyhissalatu vesselam'a
gelip:
"Ey Allah'in Resulu!
Biz gemiye binip, beraberimizde az bir su alabiliyoruz. Abdestlerimizi bu su ile
alsak susuz kalacagiz. Deniz suyu ile abdest alabilir miyiz?" diye sordu.
Resulullah aleyhissalatu vesselam:
"Evet, denizin suyu
temizdir, meytesi de helaldir" cevabini verdi."
Muvatta, Taharet 12, (1,
22); Ebu Davud, Taharet 41, (83); Tirmizi, Taharet 52, (69); Nesai, Miyah 5,
(1, 176).
3468 - Ebu Sa'idi'l-Hudri
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'a:
"Ey Allah'in Resulu!
Biz senin icin Buda'a kuyusundan su aliyoruz. Halbuki onun icerisine (olmus)
kopeklerin lesleri, kadinlarin hayiz bezleri, insan pislikleri atiliyor, (ne
yapalim, su almaya devam edelim mi?)" diye sordular. Su cevabi verdi:
"Su temizdir, onu
hicbir sey kirletmez."
Ebu Davud, Taharet 34,
(66); Tirmizi, Taharet 49, (66); Nesai, Miyah 2, (1, 174).
Bu, Ebu Davud'un metnidir.
Ebu Davud der ki: "Kuteybe Ibnu Said'i isittim. Dedi ki: "Buda'a
kuyusunun kayyimine derinligini sordum. Suyun en cok oldugu durumda kasiklara
kadar cikar" dedi. "Azaldigi zaman?" dedim, "Avret
mahallinin (dizinin) altina duser" dedi. Ebu Davud der ki: "Buda'a
kuyusunu ridam ile bizzat takdir ettim. Uzerine ridami gerdim. Sonra ridami olctum.
Kuyunun genisligi alti zira idi. Bahcenin kapisini bana acan kimseye:
"kuyunun sure gelen yapisi hic degistirildi mi?" diye sordum. Bana
"Hayir!" dedi. Kuyunun icindeki suyun rengini degismis gordum."
3469 - Ibnu Omer
radiyallahu anhuma anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'i
dinledim. Kendisine col bir arazide bulunan bir sudan ve ona ugrayan hayvan ve
vahsilerden soruluyordu. Soyle cevap verdi:
"Eger su iki kulle
miktarinda olursa pislik tasimaz!"
Ebu Davud, Taharet 33, (63,
64, 65); Tirmizi, Taharet 50, (67); Nesai, Miyah 3, (1, 175); Ibnu Mace,
Taharet 75, (517, 518).
3470 - Hz. Ebu Hureyre
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyuruyorlar
ki: "Sakin sizden kimse, durgun suya akitmasin, bilahere onda
yikanir."
Buhari, Vudu 68; Muslim,
Taharet 95, (282); Ebu Davud, Taharet 36, (69, 70); Tirmizi, Taharet 51, (68);
Nesai, Taharet 46, (1, 49), Gusl 1, (1, 197).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
