3771 - Ibnu Omer ve Ebu
Hureyre radiyallahu anhum anlatiyor: "Cuma gunu, Omer Ibnu'l-Hattab hutbe
verirken, Osman Ibnu Affan mescide girdi. Omer radiyallahu anh minberden ona
seslendi: "Vaktin farkinda misin, (niye cumaya geciktin!)"
Hz. Osman: "Bugun
mesguliyetim vardi. Eve gelir gelmez ezani isittim. Abdest almanin disinda bir
oyalanmam da olmadi!" aciklamasinda bulundu.
Hz. Omer radiyallahu anh:
"Keza abdest(le yetinmen de bir eksiklik). Biliyorsun, Resulullah
aleyhissalatu vesselam bize yikanmayi da emretmisti."
3772 - Ebu Hureyre'nin bir
hadisinde: "(Hz. Omer, Hz. Osman'a:) "Resulullah aleyhissalatu
vesselam'in: "Biriniz cumaya giderken yikansin" dedigini duymadin
mi?" demistir.
Buhari, Cuma 4; Muslim,
Cuma 3, (845); Muvatta, Cuma 3, (1, 101, 102); Ebu Davud, Taharet 129, (340);
Tirmizi, Salat 255, (493).
3773 - Ikrime rahimehullah
anlatiyor: "Iraklilardan bir grup kimse Ibnu Abbas radiyallahu anh'a
gelerek: "Cuma gunu gusletmek vacib midir ne dersin" diye sordu. Ibnu
Abbas su aciklamayi yapti: "(Farz degil), ancak temizlige cok uygundur ve
gusleden icin pek hayirlidir. Yikanmayan uzerine de vacib degildir. Ben size
guslun nasil basladigini anlatayim: "Insanlar mesakkatli isler yapiyorlar
ve yunlu elbiseler giyiyorlardi. Calismalari cogunlukla sirtlarinda yuk tasimak
seklinde oluyordu. Mescidleri dardi ve tavan alcakti, yani aris (denen uzeri
hurma dallariyla ortulmus cardak) seklindeydi. Sicak bir gunde Resulullah
aleyhissalatu vesselam (minbere) cikti. Cemaat yun elbiselerin icinde
terlemisti. (Terleri sebebiyle) onlardan cikan kokular ortaligi sardi ve herkesi
rahatsiz etti. Koku Resulullah aleyhissalatu vesselam'a da uzaninca: "Ey
insanlar, bu gun gelince yikanin. Ayrica herkes, bulabildigi en guzel kokuyu
surunsun!" buyurdular."
Ibnu Abbas aciklamasina
devam etti: "Bilahare Cenab-i Hakk'in lutfu yetisti (bolluk artti), herkes
yunluden baska elbiseler giydiler, calismalari hafifledi, mescidleri
genisletildi. Birbirlerini rahatsiz eden terlerin bir kismi ortadan
kalkti."
3774 - Sahiheyn'in
Tavus'tan kaydettikleri rivayette, Tavus der ki: Ibnu Abbas radiyallahu
anhuma'ya sordum: "Halk, Resulullah aleyhissalatu vesselam'in: "Cuma
gunu yikanin, baslarinizi da yikayin, cunub olmasaniz dahi!. Ayrica koku da
surunun!" buyurdugunu soyluyorlar, (ne dersiniz, dogru mudur?)"
Ibnu Abbas su cevabi verdi:
"Guslu emretmesi dogrudur. Kokuya gelince, o hususta bir sey
bilmiyorum!"
Ebu Davud, Taharet 130,
(353); Buhari, Cuma 6; Muslim, Cuma 8, (848).
3775 - Semure Ibnu Cundeb
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular
ki: "Cuma gunu kim abdest alirsa bununla (o, sunneti yerine getirmis,
fazilete ermis) olur ve (sunneti yapmis olma) nimetine erer. Ama cuma gunu kim
de guslederse (bilsin ki) gusul daha faziletlidir."
Ebu Davud, Taharet 130,
(354); Tirmizi, Salat 357, (497); Nesai, Cuma 9, (3, 94).
3776 - Yahya Ibnu Said
rahimehullah anlatiyor: "Bana ulastigina gore, Resulullah aleyhissalatu
vesselam soyle buyurmustur: "Sizler, gunluk is takiminizdan haric bir de
cuma takiminiz olsa ne kaybedersiniz?"
Muvatta, Cuma 17, (1, 110);
Ebu Davud, Salat 219, (1078); Ibnu Mace, Ikametu's-Salat 83, (1095).
3777 - Nafi' rahimehullah
der ki: "Ibnu Omer radiyallahu anhuma ihramli olmadikca yaglanip
kokulanmadan cumaya gitmezdi."
Muvatta, Cuma 17, (1, 110).
3778 - Ibnu Omer
radiyallahu anhuma'nin, Fitir bayraminda, musallaya gitmezden once yikandigi
rivayet edilmistir.
Muvatta, Iydeyn 2, (1,
177).
3779 - Hz. Cabir
radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular
ki: "Her musluman yedi gunde bir kere yikanmalidir, bu gun de cuma gunu
olmalidir."
Nesai, Cuma 8, (3, 93).
OLUNUN YIKANMASI VE OLU
YIKAYANIN YIKANMASI
3780 - Ummu Atiyye
el-Ensariye radiyallahu anha anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam, kizi (Zeyneb radiyallahu anha) vefat ettigi zaman yanimiza girdi ve:
"Onu sidreli su ile uc veya bes veya -gerek gorurseniz- daha fazla
yikayin. Sonuncu yikamaya kafur koyun. Yikama isini bitirdiniz mi bana haber
verin!" buyurdu. Isimiz bitince Resulullah aleyhissalatu vesselam'i
cagirdik. Bize kendi izarini verdi ve: "Ona, once bunu sarin!"
dedi."
Buhari, Cenaiz 12, 8, 9,
10, 11, 13 - 17; Muslim, Cenaiz 36, (939); Muvatta, Cenaiz 2, (1, 222); Ebu
Davud, Cenaiz 33, (3142 - 3146); Tirmizi, Cenaiz 15, (990); Nesai, Cenaiz 28,
30 - 36, (4, 28 - 32).
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
