3901 - Semure Ibnu Cundub radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Biriniz
bir suruye ugradiginizda, sahibi basinda ise izin alsin, izin verirse sut sagip
icsin, sahibi orada yoksa, uc sefer seslensin, cevap verirse izin istesin,
cevap vermezse sagsin ve icsin."
Ebu Davud, Cihad 93, (2619); Tirmizi, Buyu 60,
(1296).
3902 - Ibnu Omer radiyallahu anhuma anlatiyor:
"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Kim bir bahceye
girerse (meyvesinden) yesin. Ancak beraberinde goturmesin."
Tirmizi, Buyu 54, (1287).
3903 - Rafi Ibnu Amr radiyallahu anh
anlatiyor: "Ben (kucukken) Ensar'in hurmalarini tasliyordum. Beni
yakalayip Resulullah aleyhissalatu vesselam'a goturduler.
"Ey Rafi' niye baskasinin hurmalarini
tasliyorsun?" dedi.
"Aclik sebebiyle ey Allah'in
Resulu!" dedim.
"Taslama, kendiliginden (dibine) duseni
ye!" (deyip) basimi oksadi ve:
"Allah seni (hurmaya) doyursun ve suya
kandirsin!" buyurdu."
Tirmizi, Buyu 54, (1288); Ebu Davud, Cihad 94,
(2622); Ibnu Mace, Ticarat 67, (2299).
3904 - Abbad Ibnu Surahbil anlatiyor:
"Kitliga ugradim. Bunun uzerine Medine bahcelerinden birine girdim. Basak
ovup hem yedim hem de torbama aldim. Derken sahibi gelip beni yakaladi, dovdu,
torbami elimden aldi ve beni Resulullah'a getirdi. Durumu ona anlatti.
Resulullah aleyhissalatu vesselam mal sahibine: "Cahilken ogretmedin,
acken de doyurmadin!" dedi. Sonra emri uzerine, torbami saldi. (Sonra
Resulullah) bana bir veya yarim sa' miktarinda yiyecek verdi."
Ebu Davud, Cihad 93, (2620, 2621); Nesai,
Kudat 20, (8, 240); Ibnu Mace, Ticarat 67, (2298).
HARAM YIYECEKLER
3905 - Ebu Sa'lebe el-Huseni radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam vahsi hayvanlardan kesici
dis (kopek disi) tasiyanlarin hepsini yasakladi."
Muslim, Ebu Davud ve Nesai, Ibnu Abbas'tan
gelen bir rivayette su ziyadeyi kaydederler: "Her bir pence sahibi kusu
da..."
Buhari, Zebaih, 29; Muslim, sayd 12-16 (1932,
1933); Tirmizi, Et'ime 1, (1477, 1478, 1479); Ebu Davud, Et'ime 33, (3802,
3803, 3805); Ibnu Mace, Sayd 13, (3232, 3234); Nesai, Sayd 30, 31, (7, 202,
204).
3906 - Ibnu Abbas radiyallahu anhuma
anlatiyor: "Cahiliye halki, bir cok seyi (helal addedip) yiyor, bircogunu
da pis addederek yemiyordu. Allah Teala hazretleri Resulunu gonderdi, kitabini
indirdi, helalini helal, haramini da haram kildi. Helal kildigi helaldir, haram
kildigi da haramdir, sukut buyurdugu da aff (edilmis)dir."
Ibnu Abbas, sonra su ayet-i kerimeyi okudu:
"(Ey Muhammad!) De ki:
"Bana vahyolunanda, les, akiatilmis kan,
domuz eti, -ki pistir- ve gunah islenerek Allah'tan baskasi adina kesilen
hayvandan baskasini yemenin haram olduguna dair bir emir bulamiyorum. Fakat
darda kalan, -baskasinin payina el uzatmamak ve zaruret miktarini asmamak
uzere-bunlardan da yiyebilir. Dogrusu Rabbin bagislar ve merhamet eder"
(En'am 145)
Ebu Davud, Et'ime 31, (3800).
3907 - Kabisa Ibnu Hulb babasi radiyallahu
anh'tan anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'a bir adamin soyle
sordugunu isittim: "Bazi yiyecekler var, onlari yemekte zorluk cekiyor,
(gunah midir diye korkuyorum)?"
Resulullah aleyhissalatu vesselam da cevaben:
"Icinde hic bir sey sikinti olmasin, aksi halde hristiyanlara
benzersin."
Ebu Davud, Et'ime 24, (3784); Tirmizi, Siyer
16, (1565).
3908 - Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
"Vahsilerden, kesici disi olan her bir hayvanin yenmesi haramdir."
Muslim, Sayd 15, (1933); Muvatta, sayd 14, (2,
496); Tirmizi, Sayd 3, (1479); Nesai, sayd 28, (7, 200).
3909 - Ebu Davud'un bir diger rivayetinde
soyle gelmistir: "...vahsilerden kesici disi olan her bir hayvanin, ve
pencesi olan her bir kusun yenmesini yasakladi."
Ebu Davud, Et'ime 33, (3802); Buhari, Sayd 29,
Tibb 57; Muslim, Sayd 12, (1932); Muvatta, Sayd 13, (2, 496); Nesai, Sayd 28,
(7, 201).
3910 - Halid Ibnu'l-Velid radiyallahu anh
anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam, at, katir ve esek etini
yemeyi yasakladi."
Kütüb-i Sitte, İslam dininin en önemli iki kaynağından biri niteliğindeki sünnet
malzemesini meydana getiren ve en sahih (güvenilir) hadislerden oluşan altı
hadis kitabına verilen genel isimdir. Söz konusu bu altı kitap Kur’ân-ı
Kerim’den sonra en sahih kitaplar olarak kabul edilen Buharî ile Müslim’in
Câmiu’s-Sahîh adlı eserleri ile Ebû Davud, Tirmizî, Nesai ve İbn
Mace’nin sünen türündeki eserlerinden ibarettir.Kütüb-i Sitte, Arapça
“kitaplar” manasına gelen “kütüb” kelimesiyle “altı” manasına gelen “sitte”
kelimesinden meydana gelmiş bir tabir olup, “altı kitap” anlamındadır.
.
